جهت تعیین ریز رخساره¬ها و محیط¬های رسوبی نهشته¬های مایستریشتین در بخش غربی حوضۀ کپه داغ، یک برش چینه‌شناسی در فاصله 5/9 کیلومتری شمال-شمال¬غرب جربت انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. در این برش نهشته¬های مایستریشتین شامل سازندهای کلات (به ضخامت 282 متر) و چخماقلو (به ضخامت 77 متر) است. سازند کلات از سنگ‌آهک‌های زیست‌آواری و سازند چخماقلو از شیل، مارن، سنگ‌آهک و آهک‌رسی تشکیل شده است. براساس شواهد صحرایی و همچنین مطالعات فسیل‌شناسی، مرز زیرین سازند کلات دربرش مزبور با سازند آب¬دراز به‌صورت ناپیوستگی فرسایشی می¬باشد. مرز زیرین سازند چخماقلو با سازند کلات از نوع هم¬شیب و تدریجی و مرز بالایی آن با نهشته¬های پالئوسن سازند پسته لیق به‌صورت ناپیوستگی از نوع پیوسته نما است. مطالعات پتروگرافی نهشته¬های مایستریشتین موجب شناسایی 16 ریزرخساره شد. این ریز رخساره¬ها در 5 کمربند رخساره‌ای پهنه جزر و مدی، لاگون، پشته¬های ماسه¬ای، ریف و جلوی ریف در یک پلاتفرم کربناته نهشته¬ شده¬اند.

بررسی تاثیر مرزهای نفوذناپذیر بر جریان به چاه¬های نزدیک به آن با استفاده از تئوری چاه¬های مجازی انجام می¬گیرد. در مواردی که مرزهای نفوذناپذیر مطالعه شده¬اند، این مرزها به‌صورت عمودی در نظر گرفته ¬شده¬اند درحالی‌که در بسیاری موارد عمودی نبوده و شیب¬دار هستند. در این مطالعه هدف بر آن است که تاثیر شیب مرزهای نفوذناپذیر بر جریان به چاه در یک آبخوان محبوس بررسی شود. در این مطالعه شبیه¬سازی عددی و نیز محاسبات افت با استفاده از روش چاه¬های مجازی برای مرزهای عمودی انجام شده و سپس شبیه¬سازی جریان برای مرزهای شیب‌دار انجام شد. مدل مفهومی مورد نظر شامل یک آبخوان محبوس است که توسط دو مرز نفوذناپذیر محصور شده است و یک چاه با دبی ثابت در آن پمپاژ می¬شود. فاصله بین مرزها در فاصله‌ای از400 تا 10000 متر قرار گرفته است. شبیه¬سازی نشان داد که درصورتی‌که مرزهای نفوذناپذیر و محدودکننده عمودی باشند تطابق بسیار عالی بین نتایج شبیه‌سازی عددی ازیک‌طرف و استفاده از رابطه تایس و تئوری چاه¬های مجازی از طرف دیگر وجود دارد. منحنی¬های افت زمان برای مرزهای نفوذناپذیر شیب‌دار تفاوت قابل‌توجهی در زوایای مختلف و نیز عرض¬های مختلف (10000 تا 400 متر) با نتایج حاصل از مرزهای عمودی نشان دادند. نتایج نشان داد اگر فاصله مرزهای نفوذناپذیر زیاد باشد و مرزهای نفوذناپذیر دارای زوایای کمتر از 30 درجه باشند، تفاوت¬ها به حدی است که تقریب استفاده از روش چاه¬های مجازی می¬تواند قابل‌قبول باشد. اما هنگامی‌که فاصله بین مرزها کمتر باشد حتی در زوایای کم نیز تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای در مقادیر افت- زمان مرزهای شیب‌دار با نتایج روش چاه¬های مجازی وجود دارد.

هدف از این مطالعه، سیستماتیک و شناسایی جنس¬ها و گونه¬ها¬ی استراكدهاي عضوe سازند قم در برش مورد مطالعه (چشمه ¬برون)، به‌منظور بیو¬استراتیگرافی و تعیین سن نهشته¬ها و انجام مطالعات پالئواکولوژی با توجه به تغییرات فراوانی و تنوع استراکد¬ها براساس داده¬های به‌دست‌آمده می¬باشد. فراوانی و تنوع جنس¬های ,Paracypris ,Aurila ,Ruggieria Loxochoncha ,Krithe ,XestoleberisوCytherella در برش چشمه برون نشان می¬دهد که اگرچه محیط از لحاظ ویژگی¬هایی نظیر درجه حرارت و شوری دارای نوسان است اما غالباً نشانگر یک دریای گرم با شوری نرمال است. افزایش و کاهش استراکدا در برش مورد بررسی، بیانگر تغییرات متناوب فراوانی و تنوع آن¬ها با تغییرات محیطی بوده و در واقع این امر نشان¬دهنده¬ی بی¬ثباتیِ شرایط محیطی در طول توالی مورد مطالعه می¬باشد. به نظر می¬رسد علت این بی¬ثباتی احتمالاً به‌واسطه تغییرات مربوط به میزان مواد غذایی، اکسیژن و آشفتگی آب می¬¬باشد. همچنین بر اساس مجموع استراکدهای بررسی شده، سن میوسن پیشین(اکیتانین- بوردیگالین) برای نهشته¬های عضو e سازند قم در برش چشمه برون پیشنهاد می¬شود.

سنگ‌های دگرریخت شده ناحیه قاسم‌آباد در شمال خاوری پهنه زمین ساختی کاشمر-کرمان و در بخش شمال باختری بلوک لوت قرار دارند. در این پژوهش بر پایه¬ی مطالعات ریزساختاری واحدهای سنگی دگرریخت شده، کرنش نهایی دوبعدی و سه‌بعدی بررسی شده است. روش فرای برای بررسی دوبعدی بیضوی کرنش مورد استفاده قرار گرفته و نتایج حاصل از آن برای تحلیل سه‌بعدی بیضوی کرنش با بهره¬گیری از نمودار اصلاح شده فلین به‌کاربرده شده است. میانگین بیضوی شدگی به‌دست‌آمده برای ناحیه 91/1 می‌باشد که در ناحیه‌ی کرنش محصورشدگی قرار گرفته و شدت دگرریختی 54/0 را نشان می‌دهد. شدت کرنش با نزدیک شدن به گسله‌های امتدادلغز ناحیه افزایش یافته به‌طوری‌که بیشینه شدت کرنش بر روی آنها قرار دارد. در شمال خاور و جنوب باختر پهنه مورد بررسی، بیضوی کرنش به‌صورت درازشدگی و در بخش میانی ناحیه به‌صورت پهن‌شدگی می‌باشد. قطر بزرگ بیضوی‌های کرنش در صفحه xy تا حدودی موازی با گسله‌های امتدادلغز شمال خاوری- جنوب باختری است و با نزدیک شدن به گسله‌ها، بیضوی‌های کرنش کشیده¬ترمی‌شوند.

مطالعات میدانی و بررسی تصاویر ماهواره‌ای، وجود تپه‌های ماسه‌ای خطی را در شمال منطقه آهنگران شهرستان زیرکوه (استان خراسان جنوبی) واقع در شرق ایران اثبات نمود. در بررسی تپه‌های ماسه‌ای، مجموعاً تعداد 21 تپه در پنج ایستگاه و در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف بررسی شد. با توجه به مطالعات انجام شده بر روی پارامترهای رسوب‌شناسی، تپه‌های ماسه‌ای آهنگران از نظر مورفولوژی‌ به دو نوع ساده و مرکب دسته‌بندی شد. همچنین نتایج به‌دست‌آمده از بررسیهای رسوب‌شناسی، حاکی از رابطه معنادار بین پارامترهای رسوبی و مورفولوژی تپه‌های ماسه‌ای مورد مطالعه می‌باشد. به این معنی که در بخش‌های مرکزی و غربی ناحیه مورد مطالعه، با تغییر پارامترهای رسوبی، مورفولوژی تپه‌های ماسه‌ای نیز از نوع ساده به مرکب تغییر می‌کند. از دیگر خصوصیات تپه‌های خطی شرق ایران، الگوی ریزدانه برای خط الراس بوده که برای دون‌های خطی ماسه‌ای مورد مطالعه معرفی شد. مقایسه پارامترهای رسوب‌شناسی محدوده پژوهشی با سایر نقاط دنیا مانند کالاهاری، نامیبیا، استرالیا و سینای مصر نشان می‌دهد که تپه‌های ماسه‌ای آهنگران با میانگین اندازه 34/2 فی در محدوده اندازه دانه‌های سایر نقاط قرار داشته، اما در مقایسه با آنها جورشدگی پایین‌تری در حد 79/0 نشان می‌دهد که این ویژگی تپه‌های خطی آهنگران را از سایر نقاط متمایز می‌سازد.

در این پژوهش شاخص¬های ریخت زمین¬ساختی بخشی از طول رودخانه سفیدرود جهت تعیین فعالیت منطقه نبود گسیختگی گسل رودبار که دربرگیرنده منطقه شدید لرزه¬ای ناشی از وقوع زمین‌لرزه 1369 رودبار می¬باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. از مدل ارتفاعی رقومی با دقت تفکیک مکانی 30 متر برای استخراج داده¬های ارتفاعی و همچنین 15 کیلومتر از طول رودخانه سفیدرود که به فواصل 100 متری تقسیم‌بندی شده¬اند جهت محاسبه شاخص‌های ریخت زمین¬ساختی استفاده شده است. این شاخص¬ها شامل انحنای رودخانه، گرادیان طولی رودخانه و نیمرخ طولی رودخانه می¬باشند. انحنای رودخانه در منطقه¬ای که روند گسل رودبار عرض رودخانه را قطع می¬کند به میزان 1-5/1 می¬باشد که نسبت به قسمت¬های دیگر رودخانه حالت کاهشی دارد و می¬تواند نشان‌دهنده بالاآمدگی و در نتیجه وجود فعالیت¬های زمین¬ساختی باشد. گرادیان طولی رودخانه در منطقه یاد شده به میزان 3000< می¬باشد که این افزایش قابل توجه می¬تواند بیانگر وجود عوامل زمین ساختی و سنگ‌شناختی باشد. از مقدار بالای گرادیان طولی رودخانه جهت تعیین مناطق دارای پتانسیل زمین‌لغزش در مسیر رودخانه سفیدرود نیز استفاده شده است. نیمرخ طولی رودخانه سفیدرود در منطقه یاد شده، حالت تحدب از خود به نمایش می‌گذارد که از تلفیق آن با مقادیر بالای گرادیان طولی رودخانه، می¬توان به وجود عوامل زمین ساختی موثر در آن پی برد. مقایسه نتایج حاصل از شاخص¬های ریخت زمین¬ساختی با بررسی¬های لرزه زمین¬ساختی نظیر تغییرات تنش حاصل از وقوع زمین‌لرزه سال 1369 رودبار، که این منطقه را جزء مناطق تحت تنش بالا در نظر گرفته است، نشان می¬دهد که منطقه مورد بررسی علیرغم عدم وجود گسیختگی سطحی، دارای فعالیت زیاد زمین¬ساختی بوده و پایش منطقه یاد شده از منظر پیشگیری خطرات لرزه¬ای حائز اهمیت می‌باشد.

عنصر آرسنيك جزء فلزات سنگین و سمی با خطرات زیست‌محیطی و بهداشتی است. هدف از این مطالعه بررسی و پایش غلظت این عنصر در منابع آبی حوضه آبریز ساروق، میزان آلودگی منابع آبی و ترسیم نقشه پهنه‌بندی این عنصر در منابع آبی است. در این راستا 45 نمونه از چاه، چشمه و آب سطحی در دو مرحله (مرحله اول نمونه فیلتر شده و در مرحله دوم نمونه کل) برداشت گردید که موقعیت نقاط نمونه‌برداری از منابع آبی براساس قضاوت کارشناسی و تصادفی تعیین شد. آنیون‌ها به روش کروماتوگرافی گازی و فلزات به روش ICP-MS آنالیز شدند. نتایج کلی مبین آلودگی آب به عنصر ارسنیک در بعضی نواحی است. بررسی غلظت، منشا و نقشه‌ منطقه‌بندی ارسنیک در آب نشان می‌دهد که آلودگی به ارسنیک هم منشا بشرزاد و هم منشا زمین‌زاد دارد. اغلب منشا زمین زادی آن در شمال شرق و شرق محدوده بر روی زون‌های دگرسانی واقع است و ناشی از ولکانیک‌های کواترنری است که منشا چشمه‌های آبگرم محدوده هستند. در شمال محدوده در پایین‌دست معادن، منشا آنتروپوژنیک اهمیت بيشتري دارد ولی به‌طورکلی علت عمده آلودگی فعالیت‌های معدنکاری است. انتقال و نهشت مجدد ارسنیک در محدوده مطالعاتی توسط واکنش‌های انحلال- نهشت و جذب- دفع متاثر از شرایط pH و Eh کنترل می‌شود و حمل و انتقال آن در محدوده توسط اکسی‌هیدروکسیدهای این عنصر است. به‌طورکلی کل محدوده به‌جز نواحی شمالی و شمال شرقی از نظر اندیس‌های آلودگی، آلودگی کمی دارد که با تدابیر صحیح مشکلی وجود نخواهد داشت.