بررسی پتانسیل زیست پالایی آلودگی¬های نفتی در آبخوان محدوده مجتمع پالایشگاه شازند
محورهای موضوعی :عبدالرضا واعظی¬هیر 1 , ساناز قبادیان 2
1 - دانشگاه تبریز
2 - دانشگاه تبریز
کلید واژه: پالایشگاه شازند آلودگی آب زیرزمینی آلاینده‌های نفتی تجزیه زیستی,
چکیده مقاله :
در این پژوهش، با توجه به آلودگی آبخوان محدوده پالایشگاه شازند، قابلیت خودپالایی زیستی آبخوان براساس نتایج حاصل از نمونه‌برداری‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. بدین منظور پارامترهای هیدروشیمیایی از قبیل EC (هدایت الکتریکی)، pH ، دما و اکسیژن محلول (DO) و همچنین میزان غلظت یون های اصلی (شامل کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم و نیز سولفات، کلراید، کربنات و بی کربنات)، فلزات سنگین (آهن و منگنز) و مواد مغذی (نیترات و سولفات) در نمونه های آب زیرزمینی تعیین گردید. مقادیر پارامترهای اندازه‌گیری شده با حد بهینه آن پارامترها در پاکسازی زیستی مورد مقایسه قرار گرفت که نتیجه نشان داد از نظر مقادیر pH و EC شرایط جهت تجزیه زیستی آلاینده ها مناسب بوده ولی از نظر متوسط میزان دما شرایط بهینه وجود ندارد. غلظت اکسیژن محلول (DO) در آب زیرزمینی منطقه برای پالایش طبیعی به روش هوازی مناسب می باشد ولی از نظر مواد مغذی شرایط بهینه وجود ندارد به‌طوری‌که نسبت کربن به نیتروژن و فسفر و نسبت نیتروژن به فسفر برای انجام فرآیند پالایش زیستی مناسب نمی باشد. بنابراین آبخوان منطقه به‌صورت طبیعی شرایط بهینه برای پاکسازی را نداشته و انجام عملیات پاکسازی تهاجمی در منطقه اجتناب‌ناپذیر می باشد.
In this research, bioremediation potential of the aquifer located beneath Shazand Oil Refinery Company was evaluated according to the hydrochemical characteristics of groundwater samples. Groundwater quality determined by sampling from different locations and specifying some hydrochemical parameters such as EC, DO, T, pH as well as concentration of the major ions (Ca2+, Mg2+, (K++Na+), SO4-2, Cl-, (CO3-2+HCO3-)), some heavy metals (Fe+2, Mn+2) and nutrients (N-3, SO4-2). The results revealed that the amount of pH and EC provided a suitable condition for biodegradation of hydrocarbon contaminants. Dissolved oxygen concentration of the samples shows a suitable condition for aerobic biodegradation, however, there is not an optimum condition based on the average temperature and nutrient concentration. Carbon to nitrogen and to phosphorus ratios and also nitrogen to phosphorus ratio are not suitable in the optimum range. It means that in the case of site remediation the aquifer of the area has not adequate ability to conduct natural bioremediation and so an enhanced remediation operation will be inevitable.