فاکتورهای کنترل کننده بافت¬های مختلف انیدریتی و ارتباط آن با کیفیت مخزنی در مخزن آسماری میدان نفتی اهواز
محورهای موضوعی :
نسترن آزادبخت
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
کلید واژه: سازند آسماری بافت¬, های انیدریتی شورابه¬, های غنی از سولفات کیفیت مخزنی دیاژنز.,
چکیده مقاله :
فرآیندهای دیاژنزی مختلفی کیفیت مخزنی سازند آسماری در میدان نفتی اهواز در چاه شماره 19 به ضخامت 357 متر و لیتولوژی آهک، دولومیت، آهک دولومیتی، دولومیت آهکی، دولومیت آهکی ماسه ای، ماسه سنگ آهکی و ماسه سنگ، سیلتستون و شیل را تحت تاثیر قرار داده است. بررسی 1100 مقطع نازک از مغزه های موجود از این چاه و نیز داده های رقومی چاه و تخلخل و تراوایی مغزه ها مهم ترین این فرآیندها را تشکیل سیمان و بافت های مختلف انیدریتی نشان می دهد. که به ترتیب فراوانی به صورت پویکیلوتوپیک، پر کننده تخلخل و فراگیر، ندولی، پر کننده شکستگی و بلورهای پراکنده تبخیری و رگچه ای مشاهده می شوند. این بافت ها طی مراحل مختلف دیاژنزی، به صورت جانشینی و نیز پرکننده تخلخل (سیمان)، انواع رخساره ها را به درجات متفاوتی متاثر ساخته اند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سیمان انیدریتی عمدتاً در رخساره های دولومیتی و ماسه سنگی تشکیل شده و بر کیفیت مخزنی آن-ها تاثیر به سزایی داشته است که بیان گر تاثیر شورابه های غنی از سولفات در فرایند دولومیتی شدن نیز می باشد. این در حالی است که در رخساره های آهکی، حضور سیمان انیدریتی به صورت پراکنده و خیلی اندک بوده و به همین سبب تاثیری بر روی کیفیت مخزنی آن ها نداشته است. هر چند بافت حفره پرکن و فراگیر انیدریت با پر کردن تمامی فضاهای خالی در رخساره های دولوگرینستونی و دولوپکستونی دانه پشتیبان طی تدفین کم عمق کیفیت مخزنی آن ها را به شدت کاهش داده اما با انحلال این سیمان در مراحل بعدی دیاژنز (ایجاد تخلخل ثانویه ) کیفیت مخزنی بهبود یافته است. همچنین با انحلال بافت انیدریت پویکیلوتوپیک در رخساره های ماسه سنگی و تبدیل آن به انیدریت پویکیلوتوپیک با توزیع نامنظم و تکه ای تخلخل کاهش می یابد ولی سایز گلوگاه ها را تغییر نمیدهد بنابراین بافت تکه-ای انیدریت پویکیلوتوپیک با کم کردن تخلخل نمونه را از کلاس 2 لوسیا به کلاس یک تبدیل می کند.
Various diagenetic processes have affected reservoir quality of the Asmari Formation in Ahvaz Oil Field in wells No. 19 with a thickness of 357 meters. It is composed of limestone dolomite, dolomitic limestone, sandy dolomitic limestone, sandstone, siltstone and shale. Study of 1100 thin sections from available cores at this well as well as the well’s numeral data, porosity and permeability of cores, indicates that the most important diagenetic processes is anhydritic cement with different types of textures. It appears as poikilotopic, porefilling and pervasive, nodular, fracture filling, sparce crystals, and evaporite veins. During different steps of diagenesis, these texture show replacement and pore filling porosity that have affected different facies to some degrees. Results of this study show that anhydrite cement occurs mainly in dolomitic and sandstone facies and to some extent, affected the reservoir quality. This is due to the effect of sulphate rich brines during dolomitization. Where the presence of anhydrite cements in limestone facies is sparse and rare, it has little effect on reservoir quality. However, pore filling and pervasive anhydrite texture filling all pore-space in dolograinstone and dolopackstone grain-supported facies during shallow burial intensively reduced reservoir quality. Dissolution of cements at later stage of diagenetic processes (creating secondary porosity) improved reservoir quality. In addition, solution of texture poikilotopic anhydrite in sandstone facies and repercipitated as patchy anhydrite with poikilotopic texture, results in reduction of porosity but it doesn’t make any changes in throat pores. Hence patchy anhydrite with poikilotopic texture that reduces porosity converts the sample from Lucias class 2 to class 1.