• صفحه اصلی
  • کاربرد نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما در شناسایی و انطباق سطوح کلیدی سکانسی، مطالعه موردی از سازند سروک در یکی از میادین هیدروکربنی زاگرس

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : 1401082940127 بازدید : 2384 صفحه: 15 - 27

20.1001.1.17357128.1401.16.63.2.3

نوع مقاله: پژوهشی

کاربرد نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما در شناسایی و انطباق سطوح کلیدی سکانسی، مطالعه موردی از سازند سروک در یکی از میادین هیدروکربنی زاگرس

محورهای موضوعی :

علی اسعدی 1 * , علی ایمن دوست 2 , جواد هنرمند 3 , ایرج عبدالهی فرد 4 , امیدرضا سلمیان 5

1 - شرکت مشاوران انرژی تهران
2 - شرکت خدمات مهندسی نفت کیش، تهران
3 - پژوهشگاه صنعت نفت
4 - شرکت ملی نفت
5 - دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه تهران

تاریخ دریافت : 1401/01/24 تاریخ پذیرش : 1401/03/21 تاریخ انتشار : 1401/08/29

کلید واژه: چینه¬نگاری سکانسی, دشت آبادان, سازند سروک, نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما,

چکیده مقاله :

شناسايي سطوح کليدي سکانسي، از بخش هاي مهم در ارزیابی زمین‌شناسی مخازن هيدروکربني است. سازند سروک با سن آلبین بالایی-تورونین زیرین، سنگ مخزن مهمي در ناحیه دشت آبادان در جنوب غرب ایران محسوب می‌شوند. در این مطالعه کارایی نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما (NCGDC) در شناسایی و تفکیک سکانس ها و انطباق آنها در شش چاه کلیدی در یکی از میادین بزرگ نفتی ناحیه دشت آبادان بررسی شده است. به این منظور، سطوح کلیدی سکانسی تفکیک شده بر اساس توصیف مغزه ها و پتروگرافی مقاطع نازک میکروسکوپی، با نتایج تفسیر نمودارNCGDC مقایسه شده است. از دیدگاه چینه نگاری سکانسی و با توجه به نتایج مطالعات زمین شناسی، چهار سکانس رده سوم در سازند سروک شناسایی و توصیف شده است. برخی از مرزهای سکانسی، به‌عنوان ناپیوستگی های مهم توسط شواهد کارستی شدن، برشی شدن و توسعه خاک قدیمه مشخص می شوند. به‌صورت کلی، سطوح مثبت همراه با سطوح حداکثر غرقابی و سطوح منفی بر مرز های سکانسی منطبق است. مقایسه نتایج نشان می دهد، روشNCGDC می تواند به‌صورت کارآمد در شناسایی و انطباق سکانس ها در محدوده یک میدان هیدروکربنی در مخازن مختلف کربناته و ماسه سنگی به‌کاربرده شود.

چکیده انگلیسی:

Identification of key sequence stratigraphic surfaces is an essential task in geological evaluation of hydrocarbon reservoirs. The Sarvak Formation with Late Albian-Early Turonian age constitute the important reservoir unit in the Abadan Plain region, SW Iran. This study investigates the application of Normalized Cumulative Gamma Deviation Log (NCGDC) to discriminate and correlate key sequence stratigraphic surfaces in six wells in a giant oil field in the Abadan Plain. To achieve this goal, identified key stratigraphic surfaces from core and thin sections were compared with interpretation of NCGDC method. From sequence stratigraphic point of view and based on the results from geological studies, the Sarvak Formation has been sub-divided into four third-order sequences which are described and interpreted. Two main disconformity surfaces, considered as sequence boundaries, are characterized by features of karstification, dissolution-collapse brecciation, and development of paleosol horizons. Generally, positive surfaces correspond to maximum flooding surfaces and negative surfaces occur at sequence boundary. Comparison of the results shows that, the identified sequence by NCGDC method can be effectively used for discrimination and correlation of sequences in different carbonate and siliciclastic reservoirs in the field scale.

منابع و مأخذ:

امیدی، ر.، صادقی، ع.، حسینی برزی، م. و اکبری بس کلایه، ن.، 1397. زیست چینه نگاری سازندهای سروک و ایلام در میدان نفتی آب تیمور (چاه‌های شماره 1 و 14). فصلنامه زمین‌شناسی ایران ، 12، 46، 75-92.
-خشنودکیا، م.، آدابی، م.ح. و حسینی برزی، م.، 1398. رابطه دیاژنز، شکستگی، توزیع تخلخل ماتریکس و تولید چاه‌ها در مخزن بنگستان اهواز. فصلنامه زمین‌شناسی ایران، 13، 51، 17-30.
-کیانی فرد، م.، جلیلیان، ع، ح. و ارزانی، ن.، 1399. غرق شدن ناگهانی پلاتفرم کربناتۀ کرتاسۀ پسین در حوضۀ رسوبی زاگرس مرکزی: مطالعۀ موردی از عضو شیلی لافان در یکی از میادین نفتی دشت آبادان، جنوب غربی ایران. فصلنامه زمین‌شناسی ایران ، 14، 56، 101-116.
-هنرمند، ج.، کدخدایی ایلخچی، ر.، اسعدی، ع.، ایمن دوست، ع. و خدایی.، ن، 1397. توزیع فرآیندهای سیمانی شدن و انحلال در ارتباط با رخساره‌های رسوبی و سطوح ناپیوستگی سازند سروک در یکی از میادین هیدروکربنی جنوب غرب ایران. فصلنامه پژوهش نفت، 28، 98، 32-45.
-Abdollahie-Fard, I. A., Braathen, A., Mokhtari, M. and Alavi, S. A., 2006. Interaction of the Zagros Fold–Thrust Belt and the Arabian-type, deep-seated folds in the Abadan Plain and the Dezful Embayment, SW Iran. Petroleum Geoscience, 12(4), 347-362.
- Alsharhan, A.S. and Nairn, E. M., 1997. Sedimentary basins and petroleum geology of the Middle East. Elsevier. 883.
-Ainsworth, R. B., 2006. Sequence stratigraphic-based analysis of reservoir connectivity: influence of sealing faults–a case study from a marginal marine depositional setting. Petroleum Geoscience, 12(2), 127-141.
-Aqrawi, A. A. and Badics, B., 2015. Geochemical characterisation, volumetric assessment and shale-oil/gas potential of the Middle Jurassic–Lower Cretaceous source rocks of NE Arabian Plate. GeoArabia, 20(3), 99-140.
-Assadi, A., Honarmand, J., Moallemi, S. A. and Abdollahie-Fard, I., 2016. Depositional environments and sequence stratigraphy of the Sarvak Formation in an oil field in the Abadan Plain, SW Iran. Facies, 62(4), 1-22.
-Assadi, A., Honarmand, J., Moallemi, S. A. and Abdollahie-Fard, I., 2018. An integrated approach for identification and characterization of palaeo-exposure surfaces in the upper Sarvak Formation of Abadan Plain, SW Iran. Journal of African Earth Sciences, 145, 32-48.
-Catuneanu, O., 2017. Sequence stratigraphy: Guidelines for a standard methodology. In Stratigraphy and timescales, 2, 1-57.
-Christian, L., 1997. Cretaceous subsurface geology of the Middle East region. GeoArabia, 2(3), 239-256.
-Ehrenberg, S. N. and Svana, T. A., 2001. Use of spectral gamma-ray signature to interpret stratigraphic surfaces in carbonate strata: An example from the Finnmark carbonate platform (Carboniferous-Permian), Barents Sea. AAPG bulletin, 85(2), 295-308.
-Hosseini, S., Conrad, M. A. and Kindler, P., 2021. Sequence stratigraphy, depositional setting and evolution of the Fahliyan carbonate platform (Zagros fold-thrust belt, SW Iran) in the Early Cretaceous. Marine and Petroleum Geology, 128, 105-116.
-Kadkhodaie, A. and Rezaee, R., 2017. Intelligent sequence stratigraphy through a wavelet-based decomposition of well log data. Journal of Natural Gas Science and Engineering, 40, 38-50.
Navidtalab, A., Rahimpour-Bonab, H., Huck, S. and Heimhofer, U., 2016. Elemental geochemistry and strontium-isotope stratigraphy of Cenomanian to Santonian neritic carbonates in the Zagros Basin, Iran. Sedimentary Geology, 346, 35-48.
-Rahimpour‐Bonab, H., Mehrabi, H., Navidtalab, A., Omidvar, M., Enayati‐Bidgoli, A. H., Sonei, R. and Izadi‐Mazidi, E., 2013. Palaeo‐exposure surfaces in Cenomanian–Santonian carbonate reservoirs in the Dezful embayment, SW Iran. Journal of Petroleum Geology, 36(4), 335-362.
-Sadooni, F. N. and Aqrawi, A. A., 2000. Cretaceous sequence stratigraphy and petroleum potential of the Mesopotamian basin, Iraq. In: Scott B, Alsharhan AS (eds) Middle east models of Jurassic cretaceous carbonate systems, SEPM Special Publication 69:315–334.
-Tavakoli, V., 2017. Application of gamma deviation log (GDL) in sequence stratigraphy of carbonate strata, an example from offshore Persian Gulf, Iran. Journal of Petroleum Science and Engineering, 156, 868-876.
Vail P 1991. The stratigraphic signatures of tectonics, eustasy and sedimentology: an overview. Springer, Berlin, 617–659.
-van Buchem, F. S. P., Simmons, M. D., Droste, H. J. and Davies, R. B., 2011. Late Aptian to Turonian stratigraphy of the eastern Arabian Plate–depositional sequences and lithostratigraphic nomenclature. Petroleum Geoscience, 17(3), 211-222.
-van Buchem, F. S. P., Allan, T. L., Laursen, G. V., Lotfpour, M., Moallemi, A., Monibi, S. and Vincent, B., 2010. Regional stratigraphic architecture and reservoir types of the Oligo-Miocene deposits in the Dezful Embayment (Asmari and Pabdeh Formations) SW Iran. Geological Society, London, Special Publications, 329(1), 219-263.
-Van Wagoner, J., Mitchum, R., Campion, K. and Rahmanian V., 1990. Siliciclastic sequence stratigraphy in well logs, cores, and outcrops: concepts for high-resolution correlation of time and facies. American Association of Petroleum Geologists Special series 7.73.
-Vincent, B., van Buchem, F. S., Bulot, L. G., Jalali, M., Swennen, R., Hosseini, A. S. and Baghbani, D., 2015. Depositional sequences, diagenesis and structural control of the Albian to Turonian carbonate platform systems in coastal Fars (SW Iran). Marine and Petroleum Geology, 63, 46-67.
متن کامل:


 

کاربرد نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما در شناسایی و انطباق سطوح کلیدی سکانسی، مطالعه موردی از سازند سروک در یکی از میادین هیدروکربنی زاگرس

 

علی اسعدی1و*، علی ایمن دوست2، جواد هنرمند3، ایرج عبدالهی فرد4، امیدرضا سلمیان5

1. دانش­آموخته دکترای زمین‌شناسی نفت، بخش علوم زمین، شرکت مشاوران انرژی تهران، ایران

2. دانش­آموخته کارشناسی ارشد چینه‌شناسی و فسیل‌شناسی، بخش علوم زمین، شرکت خدمات مهندسی نفت کیش، تهران، ایران

3. استادیار گروه زمین‌شناسی، بخش علوم زمین، پژوهشگاه صنعت نفت

4. دانش­آموخته دکترای تکتونیک، مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران

5. دانش­آموخته کارشناسی ارشد مهندسی اکتشاف نفت، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه تهران، ایران

 

چکیده

شناسايي سطوح کليدي سکانسي، از بخش­هاي مهم در ارزیابی زمین‌شناسی مخازن هيدروکربني است. سازند سروک با سن آلبین بالایی-تورونین زیرین، سنگ مخزن مهمي در ناحیه دشت آبادان در جنوب غرب ایران محسوب می‌شوند. در این مطالعه کارایی نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما (NCGDC) در شناسایی و تفکیک سکانس­ها و انطباق آنها در شش چاه کلیدی در یکی از میادین بزرگ نفتی ناحیه دشت آبادان بررسی شده است. به این منظور، سطوح کلیدی سکانسی تفکیک شده بر اساس توصیف مغزه­ها و پتروگرافی مقاطع نازک میکروسکوپی، با نتایج تفسیر نمودارNCGDC  مقایسه شده است. از دیدگاه چینه­نگاری سکانسی و با توجه به نتایج مطالعات زمین­شناسی، چهار سکانس رده سوم در سازند سروک شناسایی و توصیف شده است. برخی از مرزهای سکانسی، به‌عنوان ناپیوستگی­های مهم توسط شواهد کارستی شدن، برشی شدن و توسعه خاک قدیمه مشخص می­شوند. به‌صورت کلی، سطوح مثبت همراه با سطوح حداکثر غرقابی و سطوح  منفی بر مرز­های سکانسی منطبق است. مقایسه نتایج نشان می­دهد، روشNCGDC  می­تواند به‌صورت کارآمد در شناسایی و انطباق سکانس­ها در محدوده یک میدان هیدروکربنی در مخازن مختلف کربناته و ماسه­سنگی به‌کاربرده شود.

واژه­های کلیدی: چینه­نگاری سکانسی، دشت آبادان، سازند سروک، نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما.

 

The application of Normalized Cumulative Gamma Deviation Log (NCGDL) in sequence stratigraphy analysis and correlation, a case study from the Sarvak Formation, Abadan Plain, SW, Iran

 

Asaadi, A., 1, Imandoust, A., 2 Honarmand, J.,3 Abdollahie-Fard, I., 4 and Salmian, O.R.,

1. PhD in Petroleum Geology, Department of Earth Sciences, Tehran Energy Consultants Company (TEC), Iran

2. MSc in Stratigraphy and Paleontology, Department of Geosciences, Kish Petroleum Engineering, Tehran, Iran

3. Assistant Professor, Department of Geology, Research Institute of Petroleum Industry, Tehran, Iran

4. PhD in Tectonics, National Iranian Oil Company, Exploration Directorate, Tehran, Iran

5. MSc in Oil Exploration Engineering, Faculty of Mining Engineering, University of Tehran

 

 

 

Abstract

Identification of key sequence stratigraphic surfaces is an essential task in geological evaluation of hydrocarbon reservoirs. The Sarvak Formation with Late Albian-Early Turonian age constitute the important reservoir unit in the Abadan Plain region, SW Iran. This study investigates the application of Normalized Cumulative Gamma Deviation Log (NCGDC) to discriminate and correlate key sequence stratigraphic surfaces in six wells a giant oil field in the Abadan Plain. To achieve this goal, identified key stratigraphic surfaces from core and thin sections were compared with interpretation of NCGDC method. From sequence stratigraphic point of view and based on the results from geological studies, the Sarvak Formation has been sub-divided into four third-order sequences which are described and interpreted. Two main disconformity surfaces, considered as sequence boundaries, are characterized by features of karstification, dissolution-collapse brecciation, and development of paleosol horizons. Generally, positive surfaces correspond to maximum flooding surfaces and negative surfaces occur at sequence boundary. Comparison of the results shown that, the identified sequence by NCGDC method can be effectively used for discrimination and correlation of sequences in different carbonate and siliciclastic reservoirs in the field scale.

 

Keywords: Sequence stratigraphy, Abadan plain, Sarvak formation, Normalized Cumulative Gamma Deviation Log (NCGDL)

 

مقدمه

چینه­نگاری سکانسی، یکی از شاخه‌های مهم چینه­شناسی است و کاربرد زیادی در تفسیر حوضه رسوبی و شناسایی گستره، پهنه­ها، کمربندهای مستعد از دیدگاه سنگ منشاء، سنگ مخزن و پوش سنگ در مطالعات جامع مخزني دارد (Catuneanu, 2017). در تعریف جدید که با هدف قدرت تفکیک و دقت بالاتر در استفاده از داده­های لرزه­ای برای تفکیک سکانس­ها ارائه شده است، به‌صورت یک چرخه از تغییر در الگوی بر انبارش که توسط رخداد سطوح کلیدی سکانسی در توالی سنگی مشخص می‌شود، تعریف شود (Catuneanu et al., 2017). در مطالعات چینه­نگاری سکانسی از داده­­های با مقیاس مختلف شامل، مقاطع نازک میکروسکوپی، مغزه­ها، نمودارهای پتروفیزیکی و نیمرخ­های لرزه­ای استفاده می­شود (Kadkhodaie and Rezaee, 2017; Tavakoli, 2017; van Buchem, et al., 2010, 2011). در مطالعات چینه­نگاری سکانسی و شناسایی سطوح کلیدی، اطلاعات مغزه و مقاطع نازک میکروسکوپی به‌عنوان داده­های مستقیم، اطلاعات ارزشمندی فراهم می­آورند. (Hosseini et al., 2021; Assadi et al., 2016, 2018). مغزه­ها عموما محدود به چاه­های کلیدی و به‌صورت ناپیوسته در دسترس بوده و به‌منظور آگاهی از چارچوب چینه­شناسی سکانسی در محدوده میدان، می‌بایست از شواهد و داده­های غیرمستقیم از قبیل نمودارهای پتروفیزیکی استفاده شود (Kadkhodaie and Rezaee, 2017; Tavakoli , 2017).

 استفاده از نمودار گاما به‌عنوان یک نمودار پتروفیزیکی رایج در عموم چاه­های حفاری شده در میادین هیدروکربنی، می­تواند در مطالعات چینه­نگاری سکانسی به‌منظور شناسایی سطوح کلیدی استفاده گردد (Tavakoli , 2017; Ehrenberg and Svana, 2001). نمودار گاما با توجه به تاثیر اندک از عوامل محیطی، پایداری در برابر فرآیندهای دیاژنزی و نیز فراهم بودن در بیشتر چاه­های حفاری شده در یک میدان، به‌صورت گسترده در مطالعات چینه­نگاری سکانسی استفاده می­شود (Ainsworth, 2006). توکلی (Tavakoli , 2017)، در یک مطالعه موردی بر روی توالی پرمین-تریاس یکی از میادین گازی خلیج فارس، از نمودار انحراف گاما2 به‌منظور شناسایی سکانس­ها استفاده کرد. او ابتدا انحراف از میانگین را محاسبه و سپس نمودار تجمعی این انحراف را محاسبه و در برابر عمق رسم کرد (Tavakoli , 2017). با استفاده از این روش و مقایسه با نتایج توصیف مغزه­ها مشخص گردید که با استفاده از این روش ساده محاسباتی می­توان سکانس­ها و سطوح کلیدی به‌ویژه مرز پرمین-تریاس را شناسایی نمود. این روش معرفی شده (Tavakoli , 2017)، می­تواند در صورت نرمال‌سازی مقادیر و در کنار نتایج مطالعات زمین­شناسی به‌عنوان یک روش کاربردی در شناسایی سکانس­ها و انطباق استفاده گردد. به‌عبارت‌دیگر، نرمال کردن نمودار انحراف گاما، امکان انطباق و درک تغییرات نمودار و نقاط عطف آن را تسهیل می­کند. در این تحقیق از نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما3در سازند سروک یکی از میادین هیدروکربنی ناحیه دشت آبادان به‌منظور شناسایی سکانس و انطباق آنها استفاده شده است. ابتدا از طریق توصیف مغزه­ها و پتروگرافی مقاطع نازک، سکانس­ها شناسایی و با سطوح کلیدی مشخص شده از طریق نمودارNCGDL مقایسه و در نهایت کارآرایی این روش در مطالعات چینه­نگاری سکانسی، ارزیابی شده است. نتایج این تحقیق می­تواند در ارتباط با استفاده از نمودارهای پتروفیزیکی در شناسایی سکانس­ها و انطباق بین چاه­های کلیدی اطلاعات ارزشمندی فراهم آورد.

 

زمین­شناسی ناحیه­ای

میدان مورد مطالعه در کمربند ساختاری دشت آبادان و در حد فاصل دو ناحیه مهم هیدروکربنی دنیا، شامل دزفول فروافتاده و حوضه مزوپوتامین عراق واقع است (شکل 1). دشت آبادان بخش­ شمال شرقی صفحه عربی محسوب می­شود و ویژگی­های زمین‌شناسی آن شباهت زیادی با حوضه مزوپوتامین عراق نشان می­دهد (Aqrawi and Badics, 2015; Abdollahie Fard et al., 2006). این ناحیه، یک پهنه هموار، مسطح و بدون رخنمون سازند­ها می­باشد که تنها اطلاعات حاصل از حفاری چاه­ها و داده­های ژئوفیزیکی به منظور شناخت ویژگی­های مختلف زمین­شناسی-مهندسی منطقه در دسترس می­باشد (Abdollahie Fard et al., 2006). میادین بزرگ و عظیم ناحیه دارای روند شمالی-جنوبی است و تصور می­شود، شکل­گیری آنها مرتبط با فعالیت دوباره گسل­های پی­سنگی قدیمی و بسته شدن نئوتتیس ­باشد (Abdollahie Fard et al., 2006). توالی کرتاسه خاورمیانه می­تواند به سه چرخه تکتونیکی-رسوبی بزرگ از قدیم به جدید شامل، کرتاسه زیرین (نئوکومین-آپتین)، کرتاسه میانی (آلبین-تورونین) و کرتاسه بالایی (کونیاسین-ماستریشتین) بر اساس دو ناپیوستگی ناحیه­ای آپتین پسین و تورونین میانی تقسیم ­شود (شکل 2-a) (Sadooni and Aqrawi, 2000; Alsharhan and Nairn,1997). توالی آلبین-تورونین شامل دو سازند کژدمی و سروک و معادل­های آنها در صفحه عربی است که بخش بالایی سکانس بزرگ مقیاس ناحیه­ای AP8 را تشکیل می­دهد (Sharland et al., 2001). سازند سروک یکی از مخازن مهم حوضه زاگرس و خلیج فارس است که از جنبه­های زیست چینه­نگاری، کیفیت مخزنی، دیاژنز و ناپیوستگی‌ها بررسی شده است (کیانی فرد و همکاران 1399، خشنودکیا و همکاران 1398، امیدی و همکاران، 1397، هنرمند و همکاران 1397). در ناحیه دشت آبادان، یک لایه آهک آرژیلیتی-شیلی با ضخامت حدود 10-15 متر، دو سازند سروک و ایلام را از هم تفکیک می­کند. این افق از آن با نام سازند یا بخش لافان و به‌عنوان یک لایه پوش‌سنگی در نظر می­گیرند. سازند سروک در دشت آبادان حدود 700 متر ضخامت دارد و رخساره­های رودیست­دار بخش بالایی سازند (معادل با سازند میشریف) با ضخامت حدود 300 متر از نظر مخزنی مورد توجه می­باشد (شکل 2-b).

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\آماده دو مقاله برای کنفرانس رسوب شناسی\Papar 1-Sedimentology conference\Figs-Corel\Figs 1.jpg 

شکل 1. موقعیت میدان مورد مطالعه در ناحیه دشت آبادان، که از نظر زمین­شناسی بخشی از حوضه مزوپوتامین محسوب می‌شود (Aqrawi and Badics, 2015). موقعیت 6 چاه مورد مطالعه در میدان مورد بررسی مشخص است

 

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\آماده دو مقاله برای کنفرانس رسوب شناسی\Papar 1-Sedimentology conference\Figs-Corel\Figs 2.jpg 

شکل 2.  a) ستون چینه­شناسی توالی کرتاسه صفحه عربی و معادل­های سازندها، در ناحیه دشت آبادان نشان داده شده است (Christian, 1997)، b)  ستون سنگ­شناسی سازند سروک در میدان مورد بررسی مشخص شده است

 

داده­ها و روش مطالعه

در این مطالعه، به‌منظور ارزیابی استفاده از نمودار NCGDL در تفسیر چینه­نگاری سکانسی سازند سروک در يکي از ميادين نفتي بزرگ ناحیه دشت آبادان، مجموعه کامل از اطلاعات شامل نمودارهاي پتروفيزيکي مرسوم، اطلاعات مغزه و مقاطع نازک ميکروسکوپي در شش چاه کليدي تلفيق شده است. در اين مطالعه از يک رويکرد سيستماتيک استفاده شده است. ابتدا رخساره­ها شناسایی و در قالب کمربندهای رخساره­ای تفسیر شده است.  با توجه به اهميت سطوح ناپیوستگی در تفکیک سکانس­ها، دو ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین و تورنین میانی بر اساس توصیف مغزه‌ها توصیف شده است. به‌منظور شناسايي سکانس­ها و ارائه چارچوب چينه­نگاري سکانسي از مدل واگنر و وایل (Vail, 1991; van Wagoner et al, 1990) استفاده شد. بر اساس اين مدل، یک سکانس با شناسایی دو سطح کلیدی سکانسی4 و حداکثر غرقابی5 مشخص و با دو سیستم تراکت پیشرونده6 و تراز بالا7 معرفی می‌شود. سپس به‌منظور ارزيابي کارايي استفاده از نمودار NCGDL که با استفاده از نمودار گاما محاسبه می‌شود، در تفکيک سکانس­ها و انطباق سطوح کليدي، نتايج اين روش با سکانس­هاي مشخص شده از طريق مغزه­ها و مقاطع نازک مقايسه شده است. در زون NCGDL بر اساس نقاط عطف منحنی، انطباق سکانس­ها در محل چاه انجام می‌شود. نهايت بر اساس ميزان انطباق سطوح کليدي مشخص شده از طريق تفسير نمودار NCGDLبا سکانس­ها، نتيجه­گيري درباره کارآيي اين روش مشخص مي­شود.

 

بحث

رخساره­ها

رخساره­ها، محیط رسوبی و چینه­نگاری سکانسی سازند سروک در ناحیه دشت آبادان در میدان مطالعه به‌صورت دقیق بررسی شده است (Assadi et al., 2016, 2018). بر این اساس دو پلاتفرم کربناته با ماهیت متفاوت معرفی شد. یک پلاتفرم شلف کربناته برای نهشت بخش بالایی سازند سروک ( با توسعه رخساره­های رودیست دار) و یک پلاتفرم رمپ کربناته برای بخش پایینی ارائه گردید (Assadi et al., 2016). در این پلاتفرم کربناته، پنج کمربند رخساره­ای لاگون، شول-رودیست بایوستروم، شیب، دریای باز کم‌عمق و دریای باز عمیق شناسایی و تفسیر گردیده است. در این مقاله با توجه به هدف مطالعه از شرح رخساره­ها و توصیف آنها صرف نظر می‌گردد و تنها تصاویر میکروسکوپی از رخساره­های مختلف ارائه شده است (شکل 3). برای کسب اطلاعات درباره ریزرخساره ها و محیط رسوبی می‌توان به مقالات مرتبط در میدان مورد بررسی مراجعه کرد (Assadi et al., 2016, 2018). برای درک بهتر تغییرات رخساره­ای سازند سروک در میدان مورد بررسی، در جدول 1 خلاصه‌ای از ویژگی آنها ارائه شده است.

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\Persian Final Paper\مجله زمین شناسی ایران\Geology of Iran Journal\Figs\Figs 3.jpg 

شکل 3. تصاویر مقاطع نازک میکروسکوپی از انواع رخساره‌های شناسایی شده در سازند سروک در میدان مورد بررسی نشان داده شده است، (تصاویر b-c در XPL و سایر تصاویر در PPL تهیه شده است. نشانه­های اختصاری بر اساس (Oli: الیگوستژین، Eh: اکینودرم، Rd: رودیست، Bv: دوکفه­ای، Pl: پلوئید، Bf: فرامینیفرهای بنتیک، Al: آلوولین، Co: مرجان، Gs: گاستروپود، Mi: میلیولید، Nz: نزازاتا))

 

 

 

 

جدول 1. خلاصه‌ای از ویژگی­های رخساره­ای سازند سروک در میدان مورد مطالعه نشان داده شده است. نشانه‌های اختصاری، ف: فراوان، ر: رایج، ن، نادر  

زیر محیط رسوبی

انرژی محیط

اجزاء

جورشدگي

اندازه دانه‌ها

ريز رخساره

شماره

غیر اسکلتی

اسکلتی

دريای باز عميق

خیلی پایین

_

فرامينيفرهای پلانکتونيک مختلف (ف)، اسپيکول
 اسفنج (ف)، خرده­های اکينودرم (ن)

_

لوتایت

مادستون-وکستون با فرامينيفرها 
 پلاژيک

1

دريای باز کم عميق

متوسط-پایین

پلوئید (ر)

اليگوستژين (ر)، روتاليا (ر)، دايسيکلينا (ر)، نزازاتا
 (ن)، خرده‌های اکينودرم (ف)، خرده‌های روديست
 و دوکفه‌ای (ر)، اسپيکول اسفنج (ن)

متوسط

آرنایت

پکستون-وکستون دارای فرامينيفرهای بنتيک و پلاژيک

2

دريای باز کم عميق

متوسط-پایین

پلوئید (ن)

اکينودرم (ف)، بريوزوئرها (ر)، خرده‌های روديست و دوکفه‌ای (ر)، آلوئولين (ن)

متوسط

آرنایت

پکستون-بایوکلاستی اکینودرم دار

3

شیب

متوسط-بالا

پلوئید (ر)-اینتراکلست (ر)

خرده‌های روديست (ف)، بريوزوئرها (ر)، اکينودرم (ر)،
خرده‌های دوکفه‌ای (ر)، آلوئولين (ن)، روديست (ن)

ضعیف

رودایت

فلوتستون-وکستون
دارای اجزاء فسيلي
 حمل شده

4

شیب

متوسط-بالا

_

خرده‌های روديست (ف)، اکينودرم (ف) ، دوکفه‌ای (ر)،
 بريوزوئرها (ر)، روديست (ن)

ضعیف

رودایت

رودستون-پکستون بایوکلاستی

5

ریف­های پراکنده

بالا

پلوئید (ر)

روديست (ف)، خرده‌های روديست و دوکفه‌ای (ر)، 
فرامينيفرهای بنتيک (ر)، گاستروپود (ر)،
جلبک سبز (ر)

ضعیف

رودایت-آرنایت

باندستون روديستي

6

شول

بالا

پلوئید (ن)

روديست (ف)، فرامينيفرهای بنتيک (ر)، اکيونودرم (ر)،
 خرده‌های روديست و دوکفه‌ای (ر)

خوب

آرنایت

گرينستون-رودیستی بایوکلاستی

7

شول

بالا

پلوئید (ف)

ميليوليد (ف)، فرامينيفرهای بنتيک کوچک (ف)
، فرامينيفرهای بنتيک بزرگ (ن) 

خوب

لوتایت

گرينستون
-پکستون با فسیل‌های بنتیک کوچک 

8

لاگون

متوسط

پلوئید (ر)

آلوئولين ها (ف)، کريزاليدين (ر)، اوربيتولين (ر)، ميليوليد 
(ر)، گاستروپود (ر)،  دايسيکلينا (ر)، جلبک (ر)

متوسط

آرنایت

پکستون بايوکلاستي
 آلوئولين دار

9

لاگون

متوسط

پلوئید (ن)

آلوئولين ها (ف)، مرجان (ف)، خرده‌های روديست
 و دوکفه‌ای (ف)، کريزاليدين (ر)، گاستروپود (ر)،
 جلبک (ر)، نزازاتا (ن)، ميليوليد (ن) 

متوسط

آرنایت-رودایت

وکستون-فلوتستون بایوکلاستی دارای مرجان
 

10

لاگون

پایین

پلوئید (ر)

ميليوليد (ف)، تکستولاريا (ر)،گاستروپود (ر)، دايسيکلينا (ر)، فرامينيفرهای بنتيک بزرگ (ر)، خرده‌های روديست (ر)، دوکفه‌ای (ن)

متوسط

لوتایت

مادستون-وکستون بایوکلاستی فرامینیفردار

11

لاگون

خیلی پایین

_

ميليوليد (ف)، تکستولاريا (ر)، اسپيکول اسفنج (ر)، استراکود (ر)، فرامينيفرهای
 بنتيک بزرگ (ن)، خورده‌های روديست (ن)

ضعیف

لوتایت

مادستون
 ميليوليد دار

12

 

 

 

 

سطوح ناپیوستگی سازند سروک

سازند سروک در ناحیه دشت آبادان بر اساس مطالعات بایواستراتیگرافی به سن سنومانین-تورونین آغازین دانسته شده است  (Assadi et al., 2016). دو ناپیوستگی مهم به‌عنوان مرزهای سکانسی قابل انطباق، در توالی سازند سروک در ناحیه دشت آبادان معرفی شده است (Assadi et al., 2016, 2018). رخداد این ناپیوستگی­ها نقش مهمی در توزیع فرآیندهای دیاژنزی انحلال و سیمانی شدن دارد. شواهد دو ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین و توررونین میانی بر روی مغزه­ها و مقاطع نازک میکروسکوپی نشان داده شده است (شکل 4). این سطوح ناپیوستگی در زیر به‌صورت خلاصه شرح داده شده است.

ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین8: این ناپیوستگی به‌عنوان یک رخنمون کوتاه مدت9 ­با ماهیت تکتونیکی مشخص می­شود (Navidtalab et al., 2016; Assadi et al., 2016; Rahimpour‐Bonab et al., 2013). ماهیت تکتونیکی این ناپیوستگی، توسط بالا بودن سطح جهانی آب دریا در مرز سنومانین-تورونین (منطبق با رویداد بی‌اکسیژنی اقیانوس­ها) تفسیر می­شود (Navidtalab et al., 2016; Assadi et al., 2016; Vincent et al., 2015). این سطح بر اساس مطالعات پتروگرافی و توصیف مغزه­ها، توسط شواهدی مانند برش­های ریزشی- انحلالی و توسعه خاک قدیمه شناخته می­شود (شکل 3a-c-e ).در زیر این سطح ناپیوستگی عموما انحلال و نیز سیمانی شدن گسترده­ای مشاهده شود. طول مدت رخنمون تعیین شده برای این سطح توسط مطالعات ایزوتوپ استرانسیوم در آن نواحی حدود 0.5 میلیون سال می­باشد (Navidtalab et al., 2016). با این وجود در میادین هیدروکربنی ناحیه دشت آبادان، به دلیل توسعه و گسترش آن در تمام چاه­ها و نیز خاک‌زایی گسترده، احتمالا مدت زمان رخنمون تحت الجوی بیشتر می‌باشد (Assadi et al., 2018, 2016). 

 ناپیوستگی تورونین میانی10: این ناپیوستگی با توجه به انطباق آن با پایین‌افتادگی جهانی سطح آب دریا در تورونین میانی، گسترش ناحیه­ای ­دارد و به‌عنوان یک ناپیوستگی طولانی مدت11 شناخته می­شود (Assadi et al., 2016; Navidtalab et al., 2016; Rahimpour‐Bonab et al., 2013). مدت رخنمون توسط مطالعات ایزوتوپ استرانسیوم در نواحی دزفول فروافتاده و فارس از حدود 5/4 تا 13 میلیون سال در نظر می­گیرند (Navidtalab et al., 2016). در ناحیه دشت آبادان با توجه به گسترش سازند لافان با سن کنیاسین، و نیز ضخامت کمتر خاک قدیمه، مدت زمان رخنمون تحت الجوی نسبت به نواحی فارس و دزفول فروافتاده کمتر می‌باشد (Assadi et al., 2018, 2016). این ناپیوستگی توسط شواهدی از قبیل تشکیل نودول­های آهن و منگنز، اکسید آهن و خاک قدیمه شناسایی می­شود (شکل 3b-d-f ).

G:\Ripi-Edit\New Hamedan-Mehr 95\Ripi-Corel\Fig-2-2.jpg 

شکل 4. تصاویر مغزه (a-b)، مقاطع نازک میکروسکوپی (c-d) و اسکن آنها (e-f) از شواهد دو سطح ناپیوستگی در بخش بالایی سازند سروک، a-c-e) ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین، (b-d-f) ناپیوستگی تورونین میانی، نشانه­های اختصاری بر اساس (Fp: پیزولیت آهن، Scb: خاک قدیمه، Pa: خاک قدیمه)

 

سکانس­های سازند سروک

سازند سروک در میدان مورد بررسی بر اساس توصیف مغزه­ها، مطالعات پتروگرافی و شواهد نمودارهای پتروفیزیکی می­تواند به چهار سکانس رده سوم تقسیم شود در زیر به‌صورت خلاصه توضیح داده شده است (شکل 5).

سکانس 1: مرز سکانسی قاعده به‌احتمال زیاد سطح سکانسی در درون سازند کژدمی قرار دارد و مرز سکانسی بالایی آن محدود به ناپیوستگی سنومانین آغازین در راس کربنات­های معادل با سازند مادود است (Assadi et al., 2016). سطح حداکثر غرقابی منطبق بر عمیق­ترین رخساره در قاعده سازند سروک (MF1) و رخساره الیگوستژین است. این سطح می­تواند منطبق بر K110 (Sharland et al., 2001) در سایر بخش­های صفحه عربی باشد سن این سکانس سنومانین زیرین دانسته شده است.

سکانس 2:  سیستم تراکت پیش‌رونده این سکانس رسوبات عمیق حوضه­ای می­باشد و با اجزاء فسیلی الیگوستژین و هدبرژلا مشخص می­شوند. سطح غرقابی این سکانس توسط حداکثر عمیق شدگی و میزان بالای نمودار گاما مشخص می­شود (MF2). این سطح می­تواند معادل با K120 (Sharland et al., 2001) در سایر بخش­های صفحه عربی باشد. مرز سکانسی بالایی و محدودکننده این سکانس احتمالا منطبق بر ناپیوستگی سنومانین میانی است.

سکانس 3: این سکانس با سن سنومانین بالایی، عموما بخش مخزنی سازند سروک را شامل می­شود. مرز زیرین این سکانس ناپیوستگی سنومانین میانی و مرز بالایی به ناپیوستگی سنومانین-تورونین ختم می­شود. در این سکانس دو ناحیه واریزه رودیستی با ضخامت حدود 80 متر مشاهده می­شود و به دلیل تخلخل-تراوایی بالا توالی­های مهم مخزنی را تشکیل می‌دهند. سن این سکانس سنومانین بالایی می­باشد و می­تواند معادل با سازند میشریف در حوضه مزوپوتامین عراق باشد. 

سکانس 4: این سکانس با ضخامت حدود 25 متر کمترین ضخامت را در بین سکانس­های شناسایی شده دارد. مرز زیرین این سکانس به ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین و مرز بالایی توسط ناپیوستگی ناحیه تورونین میانی مشخص می­شود. سکانس تورونین یک سکانس محلی و در برخی از میادین هیدروکربنی حوضه زاگرس به دلیل رخداد ناپیوستگی‌ها مشاهده نمی‌شود.

 

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\Persian Final Paper\مجله زمین شناسی ایران\Geology of Iran Journal\Final Edition-6-8-2022\Figs\Figs 5.jpg 

شکل 5. چهار سکانس شناسایی شده در سازند سروک و پاسخ نمودارهای پتروفیزیکی در چاه کلیدی C نشان داده شده است

نمودار NCGDL و چینه­نگاری سکانسی

نمودارهای پتروفیزیکی به دلیل فراهم بودن در عموم چاه­های حفاری شده در میدان و نیز ارتباط قابل تفسیر با تغییرات رخساره­­ای، در مطالعات چینه­شناسی سکانسی مورد استفاده قرار می­گیرند. از بین نمودارهای پتروفیزیکی، به دلیل حساسیت کمتر نسبت به فرآیندهای دیاژنزی، نمودار گاما و طیفی گاما12 در شناسایی و تفسیر سطوح کلیدی سکانسی (MFS-SB) بیشتر مورد توجه قرار می­گیرند. نمودار انحراف از میانگین گاما می­تواند به‌صورت ساده و کاربردی اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با سطوح مهم چینه­شناسی سکانسی فراهم آورد (Tavakoli, 2017). نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما، به‌صورت کاربردی می‌تواند در شناسایی و انطباق سکانس‌ها استفاده شود. روند محاسبه نمودار از طریق نمودار گاما نشان داده شده است (شکل 6). ابتدا میانگین نمودار گاما در یک سازند یا یک توالی مورد بررسی محاسبه می‌شود. سپس میزان انحراف از میانگین نمودار گاما مشخص می‌شود که می‌تواند مقادیر مثبت یا منفی داشته باشد. سپس با توجه به اینکه مقادیر تجمعی انحراف از میانگین روند تغییرات را بهتر نشان می‌دهد، از مقدار تجمعی استفاده می‌شود. در نهایت با توجه به اینکه هدف ما استفاده از مقادیر تجمعی انحراف در انطباق در چاه­های مختلف است، از مقادیر نرمال شده که مقادیر بین صفر تا یک را نشان می­دهد. این مقادیر به‌صورت یک لاگ پیوسته در هر 0.15 سانتی‌متر (فاصله نمونه­گیری لاگ) ثبت می­شود. تغییرات مقادیر NCGDL  از صفر تا یک و به دو صورت مثبت 13 و منفی14  دیده می­شود . نقاط عطف منحنی که روند تغییرات را مشخص می­کند، در انطباق چینه­شناسی استفاده می‌شود.

بر اساس تفسیر چینه­شناسی و مقایسه با نتایج توصیف مغزه­ها، عموما سطوح NS در بیشتر موارد منطبق بر مرز سکانسی و در مقابل سطوح PS منطبق بر سطوح حداکثر غرقابی است. با این وجود قبل از تفسیر چینه­نگاری سکانسی بر اساس سطوح PS-NS، لازم است با اطلاعات مغزه و سکانس­های رسوبی حاصل از تفسیر اطلاعات زمین­شناسی منطبق گردد.  تفسیر چینه­نگاری سکانسی و انطباق سطوح NS-PS با مرزهای سکانسی و سطوح حداکثر غرقابی به‌صورت خلاصه نشان داده شده است (شکل 7). نتایج مقایسه چاه کلیدی C با بیشترین میزان مغزه همراه با سطوح کلیدی مشخص شده از طریق نمودار NCGDL نشان داده شده است (شکل 8). نتایج نشان می­دهد که تطابق بین سکانس­های تفکیک شده از طریق مطالعات مغزه و تفسیر نمودار گاما بر اساس روند تغییرات انحراف معیار مشخص و قابل ملاحظه است. در این مطالعه تفسیر نمودار NCGDL گاما در یک شش چاه کلیدی مورد بررسی انجام و منجر به تفکیک 6 مجموعه سطح NS-PS شد. به این صورت که تمام نقاط عطف مهم در نرم‌افزار شناسایی و مشخص شدند. در کنار سطوح تفسیر شده بر اساس تغییرات نمودار NCGDL سطوح سکانسی و مرزهای SB-MFS شناسایی شده از طریق مغزه­ها نیز ارائه شدند (شکل 9).

 

 

D:\Cyclolog Software Course\Powerpoint\NCGDL.jpg 

شکل 6. روند محاسباتی تعیین نمودار NCGDL مشخص شده است. مبنای محاسبه اصلی این نمودار بر اساس انحراف از میانگین نمودار گاما است

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\آماده دو مقاله برای کنفرانس رسوب شناسی\Papar 1-Sedimentology conference\Figs-Corel\NCDL.jpg 

شکل 7. ارتباط سطوح شناسایی شده از طریق نمودار NCGDL  و نقاط عطف آن (NS-PS) و سطوح کلیدی سکانسی (SB-MFS) مشخص شده است. مرزهای سکانسی می­تواند منطبق بر NS و سطوح حداکثر غرقابی منطبق بر PS می‌توان در نظر گرفت

D:\Ali Asaadi-Paper Preparation\Persian Final Paper\مجله زمین شناسی ایران\Geology of Iran Journal\Figs\Figs 8 - Copy.jpg 

شکل 8. مقایسه سطوح کلیدی سکانسی مشخص شده از طریق تفسیر نمودار گاما (NCGDL) و چارچوب چینه نگاری سازند سروک از طریق تلفیق اطلاعات زمین­شناسی نشان داده شده است

 

 

        

C:\Users\a.asaadi\Desktop\Imandoust-Paper\Figures and Table\Figs\Figs 9.jpg 

شکل 9. انطباق سطوح کلیدی سکانسی سازند سروک در یکی از میادین نفتی ناحیه دشت آبادان از طریق منحنی NCGDL  نشان داده شده است، نتایج نشان می­دهد که نقاط عطف منحنی می‌تواند در انطباق سکانس‌ها استفاده گردد

 

نتیجه­گیری

نتایج زیر از ارزیابی کاربرد نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما در مطالعات چینه­نگاری سکانسی، در توالی کربناته سازند سروک با سن آلبین بالایی-تورونین پیشین در یکی از میادین نفتی ناحیه دشت آبادان، حاصل شد.

1- دو ناپیوستگی مشخص در بخش بالایی سازند سروک با سن مرز سنومانین-تورونین و تورونین میانی از طریق شواهدی از قبیل کارستی شدن، بررسی شدن، توسعه خاک قدیمه مشخص می­شود. این سطح ناپیوستگی­ها به‌عنوان مرزهای سکانسی مهم و قابل انطباق، نقش مهمی در خواص مخزنی، محیط رسوبی، و تاریخچه تکتونیکی در میدان مورد بررسی داشته است.

2- مطالعات رخساره­ای منجر به شناسایی 12 ریزرخساره در زیرمحیط­های لاگون، شول-بایوستروم رودیستی، شیب و بخش‌های کم‌عمق و عمیق دریای باز می­شود. رخساره­های رودیست­دار سازند سروک، رخساره­های مخزنی و تولیدکننده هیدروکربن محسوب می‌شوند.

4- بر اساس مطالعات رخساره­ای و روند تغییرات عمیق و کم‌عمق شدگی رخساره­ها، سکانس­ها شناسایی و تفسیر شد. بر این اساس در سازند سروک چهار سکانس رده سوم شناسایی شد. سکانس 3 سازند سروک، با توسعه عمده رخساره­های رودیستی، ناحیه­های تولیدی مخزن محسوب می‌شوند.

5- بر اساس تحلیل نمودار گاما و محاسبه، نمودار نرمال شده تجمعی انحراف گاما 12 سطوح کلیدی PS و NS شناسایی و میزان انطباق آنها با سطوح SB-MFS بررسی شد. نتایج نشان داد به‌صورت کلی مرزهای سکانسی منطبق بر برخی سطوح NS و در مقابل سطوح حداکثر غرقابی منطبق بر سطوح PS  است. بر این اساس سطوح NS-100, NS-200, NS-500, منطبق بر مرزهای سکانسی و  سطوح PS-200, PS-500-PS بر سطوح حداکثر غرقابی منطبق است. قبل از تفسیر سکانس­ها از طریق نمودار NCGDL ضروری است سطوح کلیدی مشخص شده از طریق نتایج مطالعات زمین­شناسی مقایسه و راستی­آزمایی شوند.

 

منابع

امیدی، ر.،  صادقی، ع.، حسینی برزی، م. و اکبری بس کلایه، ن.، 1397. زیست چینه نگاری سازندهای سروک و ایلام در میدان نفتی آب تیمور (چاه‌های شماره 1 و 14). فصلنامه زمین‌شناسی ایران ، 12، 46، 75-92.##-خشنودکیا، م.، آدابی، م.ح. و  حسینی برزی، م.، 1398.  رابطه دیاژنز، شکستگی، توزیع تخلخل ماتریکس و تولید چاه‌ها در مخزن بنگستان اهواز. فصلنامه زمین‌شناسی ایران،  13، 51، 17-30. ##-کیانی فرد، م.، جلیلیان، ع، ح. و ارزانی، ن.، 1399. غرق شدن ناگهانی پلاتفرم کربناتۀ کرتاسۀ پسین در حوضۀ رسوبی زاگرس مرکزی: مطالعۀ موردی از عضو شیلی لافان در یکی از میادین نفتی دشت آبادان، جنوب غربی ایران. فصلنامه زمین‌شناسی ایران ،  14، 56، 101-116. ##-هنرمند، ج.، کدخدایی ایلخچی، ر.، اسعدی، ع.، ایمن دوست، ع. و خدایی.، ن، 1397. توزیع فرآیندهای سیمانی شدن و انحلال در ارتباط با رخساره‌های رسوبی و سطوح ناپیوستگی سازند سروک در یکی از میادین هیدروکربنی جنوب غرب ایران. فصلنامه پژوهش نفت،   28، 98، 32-45. ##-Abdollahie-Fard, I. A., Braathen, A., Mokhtari, M. and Alavi, S. A., 2006. Interaction of the Zagros Fold–Thrust Belt and the Arabian-type, deep-seated folds in the Abadan Plain and the Dezful Embayment, SW Iran. Petroleum Geoscience, 12(4), 347-362. ##- Alsharhan, A.S. and Nairn, E. M., 1997. Sedimentary basins and petroleum geology of the Middle East. Elsevier. 883. ##-Ainsworth, R. B., 2006. Sequence stratigraphic-based analysis of reservoir connectivity: influence of sealing faults–a case study from a marginal marine depositional setting. Petroleum Geoscience, 12(2), 127-141. ##-Aqrawi, A. A. and Badics, B., 2015. Geochemical characterisation, volumetric assessment and shale-oil/gas potential of the Middle Jurassic–Lower Cretaceous source rocks of NE Arabian Plate. GeoArabia, 20(3), 99-140. ##-Assadi, A., Honarmand, J., Moallemi, S. A. and Abdollahie-Fard, I., 2016. Depositional environments and sequence stratigraphy of the Sarvak Formation in an oil field in the Abadan Plain, SW Iran. Facies, 62(4), 1-22. ##-Assadi, A., Honarmand, J., Moallemi, S. A. and Abdollahie-Fard, I., 2018. An integrated approach for identification and characterization of palaeo-exposure surfaces in the upper Sarvak Formation of Abadan Plain, SW Iran. Journal of African Earth Sciences, 145, 32-48. ##-Catuneanu, O., 2017. Sequence stratigraphy: Guidelines for a standard methodology. In Stratigraphy and timescales, 2, 1-57. ##-Christian, L., 1997. Cretaceous subsurface geology of the Middle East region. GeoArabia, 2(3), 239-256. ##-Ehrenberg, S. N. and Svana, T. A., 2001. Use of spectral gamma-ray signature to interpret stratigraphic surfaces in carbonate strata: An example from the Finnmark carbonate platform (Carboniferous-Permian), Barents Sea. AAPG bulletin, 85(2), 295-308. ##-Hosseini, S., Conrad, M. A. and Kindler, P., 2021. Sequence stratigraphy, depositional setting and evolution of the Fahliyan carbonate platform (Zagros fold-thrust belt, SW Iran) in the Early Cretaceous. Marine and Petroleum Geology, 128, 105-116. ##-Kadkhodaie, A. and Rezaee, R., 2017. Intelligent sequence stratigraphy through a wavelet-based decomposition of well log data. Journal of Natural Gas Science and Engineering, 40, 38-50. ##Navidtalab, A., Rahimpour-Bonab, H., Huck, S. and Heimhofer, U., 2016. Elemental geochemistry and strontium-isotope stratigraphy of Cenomanian to Santonian neritic carbonates in the Zagros Basin, Iran. Sedimentary Geology, 346, 35-48. ##-Rahimpour‐Bonab, H., Mehrabi, H., Navidtalab, A., Omidvar, M., Enayati‐Bidgoli, A. H., Sonei, R. and Izadi‐Mazidi, E., 2013. Palaeo‐exposure surfaces in Cenomanian–Santonian carbonate reservoirs in the Dezful embayment, SW Iran. Journal of Petroleum Geology, 36(4), 335-362. ##-Sadooni, F. N. and Aqrawi, A. A., 2000. Cretaceous sequence stratigraphy and petroleum potential of the Mesopotamian basin, Iraq. In: Scott B, Alsharhan AS (eds) Middle east models of Jurassic cretaceous carbonate systems, SEPM Special Publication 69:315–334. ##-Tavakoli, V., 2017. Application of gamma deviation log (GDL) in sequence stratigraphy of carbonate strata, an example from offshore Persian Gulf, Iran. Journal of Petroleum Science and Engineering, 156, 868-876. ##Vail P 1991. The stratigraphic signatures of tectonics, eustasy and sedimentology: an overview. Springer, Berlin, 617–659. ##-van Buchem, F. S. P., Simmons, M. D., Droste, H. J. and Davies, R. B., 2011. Late Aptian to Turonian stratigraphy of the eastern Arabian Plate–depositional sequences and lithostratigraphic nomenclature. Petroleum Geoscience, 17(3), 211-222. ##-van Buchem, F. S. P., Allan, T. L., Laursen, G. V., Lotfpour, M., Moallemi, A., Monibi, S. and Vincent, B., 2010. Regional stratigraphic architecture and reservoir types of the Oligo-Miocene deposits in the Dezful Embayment (Asmari and Pabdeh Formations) SW Iran. Geological Society, London, Special Publications, 329(1), 219-263. ##-Van Wagoner, J., Mitchum, R., Campion, K. and Rahmanian V., 1990. Siliciclastic sequence stratigraphy in well logs, cores, and outcrops: concepts for high-resolution correlation of time and facies. American Association of Petroleum Geologists Special series 7.73. ##-Vincent, B., van Buchem, F. S., Bulot, L. G., Jalali, M., Swennen, R., Hosseini, A. S. and Baghbani, D., 2015. Depositional sequences, diagenesis and structural control of the Albian to Turonian carbonate platform systems in coastal Fars (SW Iran). Marine and Petroleum Geology, 63, 46-67. ##

 

 

 

 

 

 

15

 

[1]  A.Asaadi@tehranenergy.com

[2]  Gamma Deviation Log (GDL)

[3]  Normalized Cumulative Gamma Deviation Log (NCGDL)

[4]  Sequence boundary (SB)

[5]  Maximum flooding surface (MFS)

[6]  Transgressive system tract (TST)

[7]  Highstand system tract (HST)

[8]  Cenomanian-Turonian disconformity

[9]  Short-lasted subaerial exposure

[10]  Mid-Turonian disconformity

[11]  long-lasted subaerial exposure

[12]  GR-CGR-SGR

[13]  Positive Surfaces (PS)

[14]  Negative Surfaces (NS(


حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات رایمگ است.
حق نشر © 1403-1396

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره رایمگ| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]