توده گرانیتوئیدی نصرند در جنوب شرق اردستان با ترکیب سنگ‎شناسی گرانیت و گرانودیوریت، پس از ائوسن در داخل سنگ‌هاي آتشفشاني ائوسن تزريق شده و با دایک‌های دلريتي داراي روند‌هاي شمال‏غربی- جنوب‌‏شرقی قطع شده است. سنگ‌هاي گرانيتي دارای بافت‌های دانه‏ای، پرتیتی، گرانوفیری و پوئی‏کلیتیک می‏باشند. برخی پلاژیوکلازها بافت غربالی و زونینگ نشان می‏دهند و در برخی نمونه‏ها نیز شاهد حضور دو نسل مختلف پلاژیوکلاز می‏باشیم. وجود بافت‌هاي غير‏تعادلي مشخص در سنگ‌هاي گرانيتي حاكي از آن است که علاوه بر فرایند تفریق بلوری، اختلاط ماگمایی نیز در شكل‌گيري و تحول آن‌ها نقش داشته است. از بررسي نحوه توزیع اندازه بلورها (CSD) براي ارزيابي شرايط تبلور و فرايندهاي ماگمايي موثر در تشكيل سنگ‌هاي منطقه استفاده شده است. در نمونه‏های گرانیتی و دایک‌ها، روند افزایشی اندازه بلورهای فلدسپار در نمودارهاي نيمه لگاريتمي تغييرات اندازه در برابر چگالی جمعيتی كاني‌ها، نشان‏دهنده عملکرد تبلور و تفریق بلوری است و در عين حال وجود شکستگی و انحنا در نمودارهای نیمه لگاریتمی تغییرات چگالی تجمعی بلورهای پلاژیوکلاز و ارتوکلاز در برابر اندازه آن‌ها، مويد عملكرد فرایند اختلاط ماگمایی در‏حين شكل‌گيري نمونه‌ها به‏خصوص گرانيت‌ها است. در ضمن روند تغييرات Rb در برابر Rb/Sr و روند افزايشي Nb در برابر Nb/Y در كنار ساير داده‌هاي ژئوشیمیایی، تاييد كننده وقوع فرایند اختلاط ماگمایی در این سنگ‌ها است.   Manuscript profile